σπασμένα γυαλιά.....

photo : loukas anestis

  Οι λέξεις όσο πάνε και στερεύουν,

φτωχές ,
 κουράστηκαν

να σε συντροφεύουν.

Οι σκέψεις,

 ανώδυνες

δεν σε φοβίζουν,

αδιάφορα ευτυχισμένη,

 γελάς.

Τα γραμμένα σου

βιάστηκαν να κλειδωθούν

στο συρτάρι.

 Γύρισες πλάτη στο χθες,

έσπασες κομμάτια
τις ελπίδες,

τις σκόρπισες
στο  αύριο.

Σπασμένα γυαλιά

οι αναμνήσεις

στα πόδια σου,

ασυμβίβαστες ,
 επιμένουν να τριγυρίζουν
μόλις σκοτεινιάσει.